Bos hout voor de deur

Op een gegeven moment voldoet het tankstation niet meer. Onze houtkachel/brændeovn is niet alleen maar voor de leuk. Als het serieus vriest, is zo'n kachel het verschil tussen 'uit de kou' en 'aangenaam'.

Maar houtjes van het tankstation komen in kleine zakjes, de kwaliteit van het hout is niet altijd daverend, dus besloten te doen wat de Denen doen: we bestelden een toren. En vrijdag kwam-ie. Een toren vol essenhout.

Het Hout en De Deur (rechts)

 In het kader van de kinderarbeid bestelden we voor zondag een vriendin met drie dochters, om de toren af te breken en in de houtschuur op te slaan. Maar omdat voor zaterdag regen was voorspeld, hebben we het maar zelf gedaan, en dat was eigenlijk best leuk. Het leukste was nog wel om kleine houtjes te hakken van het verpakkingsmateriaal. Waaruit maar weer blijkt dat ook volwassenen nog het vermogen hebben van een tweejarige - om blijer te zijn met de verpakking dan met wat erin zit. Ze moeten er alleen harder voor werken.

Maar ik dwaal af.

Al doende kwamen we er ook achter dat essenhout harder is dan grenen of vurenhout. K. zaagde zich een ongeluk. Beperkingen maken creatief en daarom viel hem in dat we in de verhuizing ook nog ergens een decoupeerzaag hadden. In de houtschuur vonden we een zaagbok en in het oliestookhok een hakblok. Een bijltje hadden we ook meeverhuisd ('Moet dit ook mee?' 'Ja, dat moet ook mee'). Binnen een kwartier waren we in business en veroorzaakten een burengerucht zonder weerga.

Maar nu ligt er een ordelijke stapel in de houtschuur, met een rustieke mand vol aanmaakhoutjes (foto komt nog). En het hout ruikt heerlijk! Het deed meook ergens aan denken, iets uit mijn kindertijd maar dat is raar want toen ik vijf, zes was hadden we geen open haard. Sterker nog, we waren net van de kolenhaard af.

En opeens wist ik het. Het was de blokkendoos,

Met dank aan http://www.amelias.nl

of de Sio-Montage die naar essenhout rook:

Sio-Montage. Vintage, natuurlijk. Met dank aan http://goedgevonden.info/Varia/Sio-Montage-1776.aspx

Toen we weer binnen waren (lekker vuurtje in de houtkachel), bleek dat het Deense koningshuis vandaag ook niet had stilgezeten. Kroonprinses Mary heeft het leven geschonken aan een gezonde tweeling.
 

Snert

Vanmiddag na een valse start (K. was z'n jas vergeten, toch een prestatie met dit weer) een wandelingetje gemaakt bij Kaløvig Slotsruine. Dat is een ruïne op een eilandje met een dam ernaartoe, in de Kaløvig baai. Of binnenzee. Of hoe heet zo'n ding. In elk geval, hier zo'n half uur rijden vandaan.

Van de burcht naar het vasteland

Van het vasteland naar de burcht

De Burcht - Kaløvig Slotsruine

Mooi he. De zee lag ook grotendeels dicht, zoals je ziet, en we hebben zelfs even op de zee gelopen!

Dit schreeuwde om snert. Dus op de terugweg langs de supermarkt gereden en daar spullen ingeslagen. Maar ja, geen spliterwten. Ik eigenwijs meende me te herinneren een Deens gerecht te hebben gezien dat verdomd veel leek op snert, maar dan met GELE erwten. En gele, die hadden ze nou weer wel.

Dacht ik.

Toen ik de gele erwten in de pan wilde storten, zag ik dit: gele hagelslag, ofwel instant gele erwten! Herregud! (dat is Deens voor here god)

Geheel tegen het oorspronkelijke recept in heb ik eerst vlees, spek en groenten gekookt en daarna de gele dingetjes in de erwtloze erwtensoep gesprenkeld. Die overigens opvallend veel naar erwtensoep rook - en dat zonder 1 enkele erwt! Het gele erwtensubstraat ruikt dan weer naar doorgekookte erwtjes uit blik, ik kreeg tenminste meteen een knus visioen van een zondagmiddagmaaltijd in Apeldoorn.

Afijn, dit is de soep geworden. Een soort Deens-Hollandse bastaardsoep, snert-maar-dan-anders-snert. Wat meteen het volgende probleem oploste, want hoe kom je hier aan Unox-, HEMA- of Gelderse rookworst voor je Hollandse snert? Heerlijk, die zelfoplossende problemen.

Bastaardsnert. Tjee, wat ziet het er eigenlijk onappetijtelijk uit.

Vær Velkommen Herrens År

Een nieuw jaar! Iedereen een gezond en vrolijk en tevredenstemmend 2010 gewenst!

Mijn goede voornemen is om meer te schrijven dit jaar. Om te beginnen voor dit blog, dus daar gaat-ie dan. Eventjes een korte samenvatting van de feestdagen.

Met Australische vrienden hebben we een traditioneel Deens kerstmaal aangericht, met eend en rojekool en rijstpudding (koud) met kersensaus (warm). Oud & Nieuw vierden we met Engels/Spaans/Arabische vrienden. Daarom zaten we klokke twaalf op de slagen van de klok van de Puerta del Sol druiven te eten, eentje voor elke klokslag. Ergens onderweg raakte ik de tel kwijt en hield ik twee druiven over. Niet best.

Oudejaar in Denemarken leek verder wel Nederlands, met al dat vuurwerk - niet alleen op het moment suprème, maar ook vooraf en achteraf, met jongetjes die vuurpijlen afsteken op klaarlichte dag, brievenbussen en vuilnisbakken laten ontploffen. Gewoon omdat ze het niet kunnen laten.

Vuurwerk wordt ook uitbundig geadverteerd, en elke supermarkt, doe-het-zelfzaak enzovoorts heeft een container naast de deur waar je je vuurpijlen, heksehyl (naast drop ook de naam voor gillende keukenmeiden), hundenpropper (soort klappertjespistool, staat op verlanglijst voor volgend oudjaar) en batteri kunt kopen. Een batteri is een doos met een assortiment vuurwerk - één lontje d'rbij, een paar minuten knaleffecten en vuurbollen, en je bent weer vierhonderd kronen lichter.

Onze batteri voor gebruik

Naast een weelderig aanbod van vuurwerk kun je op de laatste pagina van de vuurwerkfolder ook vinden: veiligheidsbrillen, slimme stormaanstekers, lanceerpinnen, oordopjes en een eerstehulpverbanddoos. Soms is de Deen Duits in z'n grondigheid.

Vuurwerkhulpstukken: veiligheidsbrillen, lanceerpinnen, eerstehulpdoos...

De sneeuw is vandaag ook verdwenen. Voor de zon, letterlijk. Het was prachtig weer, alleen autorijden is dan wel moeilijk met die lage zon. Wat blijft, is ijs. Onze oprit is in die dikke maand met sneeuw nog nooit zo glad geweest!

Ander hoogtepunt: we hadden een bevroren radiator op onze slaapkamer. Die is weer zachtjes ontdooid, zonder te lekken of andere nare sporen achter te laten.

Nog een paar dagen mooi weer, dan gaat het weer sneeuwen en vriezen. Dinsdag begint school weer. En morgen meer, over andere Deense hoogtepunten, zoals het koor waar ik zing. Als voorproefje een Nieuwjaarslied zoals we dat in Hamburg hebben gezonden, hier in de uitvoering van Vocal Line (ook mooi).