At vise flag (met update)

I Vlag tonen, kleur bekennen. Als het om vlaggen gaat, hebben Denen daar geen moeite mee. Op kantoor hebben we een mini-vlaggenmast met Dannebrog (zo heet de Deense vlag), die op tafel verschijnt bij verjaardagen. Gewoon tussen de koek en de koffie.

Bij verjaardagen, maar ook als je visite verwacht, gaat de vlag uit. In het begin denk je 'wat een nationalistische figuren zijn die Denen toch', maar meerdere Denen hebben me verzekerd dat je dat niet zo moet zien. Ten eerste is de vlag van het volk, niet van de hoge omes. Ten tweede vlag je wanneer het jou goeddunkt – dus niet alleen voor de koningin, voor bevrijdingsdag, voor Kerstmis of Grondwetsdag, maar ook omdat je jarig bent, of omdat je buurmeisje jarig is en het hele dorp dan gezellig meevlagt. Of als er iemand uit je omgeving overleden is en je dan de vlag halfstok hijst.

Dus toen het op 23 juli nationale rouwdag was in Nederland vanwege de neergestorte MH17, vond ik dat ik ook moest vlaggen.

De huiselijke manier waarop Denen omgaan met hun vlag zou je bijna doen vergeten dat de symbolische waarde ervan uiteindelijk toch te maken heeft met territoriumdrift. Het sierlijk afpissen van je eigen domein. En dat wil ik ook wel eens! Als immigrant bekruipt je af en toe de onbedwingbare behoefte om te laten zien wie je bent, kleur te bekennen – en af en toe even met je landsvlag te zwaaien.

Maar, zo bleek, daar zijn wetten voor. Of eigenlijk: tegen. In Denemarken mag je niet zomaar de vlag van je land hijsen. Ik kwam erachter dat je daarvoor toestemming moet hebben van de politie. Na een bezoek aan de plaatselijke politieagent, die me aankeek alsof ik 'm voor de gek hield met mijn verzoek, stuurde ik een keurige brief naar het hoofd van politie van Oost-Jutland. Ik ontving prompt een mailtje met de vraag, op welke dagen ik wilde vlaggen. En daarna hoorde ik twee jaar niets meer.

Tot eind vorige week.

Toen ik op nationale rouwdag vlagde, was dat eigenlijk illegaal. Om mijn slechte geweten te sussen stuurde ik een mailtje ter herinnering naar de politie. En na tien dagen kreeg ik een mailtje terug met toestemming.

Aan de toestemming zijn wel een paar voorwaarden verbonden. Zo MOET de Dannebrog ook gehesen zijn, en MOET de Dannebrog groter zijn dan de vlag van het andere land. Ook mag ik niet de Nederlandse vlag hijsen op de officiële Deense vlaggedagen.

Nou, daar kan ik wel mee leven. 15 augustus (bevrijdingsdag WO II Azië) gaat de hele lappenwinkel legaal de mast in!

Update: op weg naar huis kwam ik een Palestijnse fietsdemonstratie tegen, rijkelijk behangen met vlaggen. Eens kijken hoe snel de vlaggenwet erbij gehaald wordt de komende dagen!

Danmark Pinkode 1864 - Oorlog (Krig)

Waarom hangen de vlaggen halfstok vandaag, vroeg ik me af. De rechtbank, het gemeentehuis, overal. De Denen zijn nogal heftige vlaggers, dus het valt best op.

Nu bleek dat 9 april de dag is waarop de Duitsers in 1940 Denemarken binnenvielen. Ze vielen er overigens zo hard in dat ze er binnen vier uur weer uitvielen aan de andere kant. Met andere woorden: de inval verliep zonder noemenswaardig verzet van Deense zijde. Dat kwam de Duitsers goed uit want eigenlijk waren ze op weg naar Noorwegen. Strategisch was het belangrijk om Noorwegen in handen te hebben voordat de Engelsen zich er genesteld hadden, vonden de Duitsers, en dan was het toch fijn dat de Denen zo meehielpen door niks te doen.

Hoe komt het dat Denemarken zo weinig weerstand bood? Om daar achter te komen moeten we naar een andere oorlog, die van 1864.

1864 is het jaartal waar je als buitenlander snel op stuit als je je wat meer verdiept in Deense geschiedenis. In dat jaar verloor Denemarken van Pruisen en Oostenrijk. Inzet van de strijd was wie het voor het zeggen had in de hertogdommen Sleeswijk, Holstein en Lauenborg. Veel inwoners waren Duits, en wilden bij het opkomende Duitsland horen. Opstand!!

In de eerste oorlog om die hertogdommen, van 1848 tot 1851, wonnen de Denen. In de tweede, die van 1864, werden ze verpletterend verslagen. Zo verpletterend, dat het meerdere lange-termijngevolgen had voor Denemarken. Gevolgen die je vaak nu nog kunt zien, of waar je hedendaagse verschijnselen naar kunt terugvoeren: van de Deense buitenlandpolitiek tot de Mohammed-tekeningen, en (boude stelling), het feit dat bijna alle Denen dezelfde soort lamp boven de eettafel heeft hangen.

Met andere woorden: 1864 is de pincode van Denemarken. De pincode van een oorlog met grote gevolgen. Tot en met 5 mei, bevrijdingsdag, gaat Inborgerblog uitvoerig in op oorlog.

De vlag uit voor Basim!

Terwijl de Marokkanen-/Wilderskwestie heel Nederland in beslag nam, viel mijn oog op een berichtje op Facebook. Op een fragment uit een krantenartikel, om precies te zijn.

Basim is de vertegenwoordiger voor Denemarken op het Eurovisie Songfestival, zo werd twee weken besloten. Dit is zijn song, 'Cliché Love Song' heet het:

http://www.youtube.com/watch?v=KRHKkYrXSjM

Als je het mij vraagt, dekt de titel de lading van het liedje helemaal!

Hij is in Denemarken geen onbekende. Een aantal jaren geleden deed hij mee aan de Deense X-factor, maar in de kwartfinale werd hij weggestemd.

Afgelopen weekeinde stond er een stuk over hem in Information, een van de Deense landelijke kranten. Lezers konden Basim vragen stellen, en het stuk bestond uit een aantal van die vragen. Twee vragen uit het stuk gingen 'viral' in Denemarken, namelijk het stukje dat rapper Clemens op Facebook zette. In dat stukje staan twee vragen. De eerste luidt of Basim een mening heeft over journalisten die het wat vreemd vinden dat juist hij, met zijn Marokkaanse roots, Denemarken vertegenwoordigt op het Songfestival.

Daar heeft Basim niet echt een mening over. Hij is opgegroeid in Denemarken, heeft een Deens paspoort, ging naar een Deense school, dus... hoe Deens kun je zijn.

Maar de het antwoord op de tweede vraag is het leukste.

' Heb je als immigrant racisme ervaren in Denemarken?'

'Ik ben geen immigrant. Ik ben nog nooit verhuisd naar welk land dan ook.'

O, en dat dingetje met de vlag in het lied? Dat had-ie zelf verzonnen, zei hij in het stuk, want de Deense vlag, de Dannebrog, staat voor feest en gezelligheid. (ik schreef er al eens eerder over, hier)

Als dat geen superdeens antwoord is, dan weet ik het niet meer. Een van de meest voorkomende misverstanden over Denemarken namelijk is dat het overweldigende vlagvertoon zo nationalistisch is. Maar Denen zelf zien het als gezellig. De vlag is van het volk, en jij mag de vlag uithangen wanneer jij dat wilt. Dus als Basim er een feestje van wil maken, dan pakt-ie de Deense vlag. En niet zo'n kleintje ook.

Het klinkt als een uitgekookte mediastrategie, maar het zou me niks verbazen als hij dat ook echt zo vindt.

Of hij nou nooit de behoefte heeft om met een Marokkaans vlaggetje te zwaaien, vraag ik me dan af. Maar ja, dat is vast een immigrantenvraag...

Deense dingetjes - 2: feest!

Denen zijn nogal van het vlagvertoon. Jaren geleden verbaasden K. en ik ons al over Deense campings waar bij elke caravan een vlaggenstandaard met de Dannebrog stond.

Want de Deense vlag heeft ook nog eens een eigen naam. De Dannebrog zou in 1219 door goddelijke tussenkomst uit de lucht zijn komen vallen tijdens de slag om Lyndanisse, in Estland, tijdens de noordelijke kruistochten. Koning Valdemar II stond op het punt die slag te verliezen toen dit wonder gebeurde. De vlag dwarrelde uit de hemel, de koning ving 'm op en zwaaide ermee, de soldaten kregen nieuwe moed en wonnen de slag, hiep hiep hoera.

Anno 2010 is een visite niet compleet zonder wapperende vlaggen. Een grote Dannebrog aan de vlaggenmast, en kleine Dannebrogjes in de tuin.

Laatst kreeg ik visite, dus leek het mij een goed idee om wat Nederlandse vlaggetjes neer te zetten. Die had ik met vooruitziende blik ingeslagen bij de feestwinkel in de Paradisgade. Zo zag het eruit.

L. (Engelse, drie jaar ervaring hier ter stede) kon de decoraties wel waarderen, maar wees me op een veelzeggend detail: ik had de vlaggetjes aan de rand van de tuin gezet. Dat gaf toch een beetje het gevoel van Hollandse territoriumdrift. Echte Denen zetten hun vlaggetjes bij de ingang en langs de oprit. Is toch anders.

Nou kreeg ik die avond nogmaals visite, deze keer van echte Denen, dus ik kon me nog revancheren. De buren zullen wel gedacht hebben.