... is de titel van een Deens kinderliedje: kijk
mijn jurk eens! Waar het sartoriale
hoogtepunt van het politieke leven in Nederland plaatsvindt in
september, geldt dat voor Denemarken op 1 januari (ik heb het over
mode). Prinsjesdag is van lieverlee een hoedenmodeshow geworden. De
Deense Nytårskur is een modeshow voor avondjaponnen. En wat voor een!
Op Oudejaarsavond houdt
de Deense koningin, Margrethe II, haar nieuwjaarstoespraak. Daarna
gaat ze het in het nieuwe jaar voortvarend van start met drie
nieuwjaarsrecepties (nytårskure): eentje voor de regering, eentje
voor de diplomaten en het lijfregiment van de koningin, en eentje
voor het leger en maatschappelijke organisaties. Voor
maatschappelijke organisaties moet je lezen: de clubs waar leden van
het Deense Koninklijk Huis beschermvrouw of -heer van zijn.
Die eerste, voor de
regering, vindt plaats op 1 januari 's avonds, en wordt live
uitgezonden op tv. De ene auto na de andere laadt een vracht
ministers uit, en omdat veel ministers vrouwen zijn, en de dress code
white tie is, gaan ze in het lang. Een lust voor het oog – maar
ja, dat is mijn afwijking.
En elke vrouw in een
feestjurk wordt gevraagd wie de jurk gemaakt heeft. Eerst dacht ik
dat dat een afwijking/speurwerk was van De Bladen (had ik al gezegd
dat ik Deens heb geleerd met o.a. de Deense equivalenten van Privé
en Story, nl. Billedbladet en Se og Hør?), maar, zo zag ik op tv,
dat wordt de hoogwaardigheidsbekleders gewoon gevraagd door het
uitverkoren groepje journalisten dat staat te kleumen bij de ingang.
DR, de publieke zender, had drie verslaggevers op het plein voor het
paleis staan, waarvan eentje speciaal voor de jurken.
De koningin en haar
familieleden worden niet lastiggevallen met dat soort vragen. Heel
veel spectaculairs was er ook niet te beleven: alleen prinses Marie
had een nieuwe jurk. Kroonprinses Mary en de koningin hadden
'afleggertjes' aan – jurken die ze eerder hadden gedragen en die,
in het geval van kroonprinses Mary, was vermaakt omdat ze de jurk
voor het eerste droeg toen ze zwanger was.
Het afleggertje van de
koningin was het weerzien wel waard: een bijna gebeeldhouwde jurk van
knalgroene zijde met diepe plooien all over the place. Ze kan het
hebben, mensen. Daaroverheen een prachtige, politiek incorrecte,
langharige zilvervos-stola. En dan heb ik het nog niet gehad over
haar juwelen: de smaragdset uit de kroonjuwelencollectie, met een
tiara natuurlijk, een ketting, broches, oorbellen en armbanden. En
als bonus de Orde van de Witte Olifant, de hoogste orde die
Denemarken te vergeven heeft. Theatraal gevoel valt haar niet te ontzeggen. Kijk hier voor de koninklijke entrée: http://www.billedbladet.dk/kongelige/danmark/flot-video-kongelig-ankomst-til-nytaarskur
Of kijk naar de foto's van royaltyfotograaf Patrick van Katwijk hier.
Wat je dan weer doet
nadenken over afleggertjes, retro, vintage en erfstukken. De koningin
gaat regelmatig in vol (tweedehands) ornaat de rode loper op, zo
blijkt uit het boek 'Dronningens kjoler' (= de jurken van de
koningin). Het is een geweldig boek waarin de koningin en de
textielconservator van de koninklijke collectie, Katia Johansen,
zeventig jaar kleren doornemen. Persoonlijke herinneringen en
naaitechnische details wisselen elkaar af. En dan die prachtige
foto's! Mémoires van stof, dat zijn het, die jurken. Sommige
verdwenen uit zicht, andere werden omgebouwd of eindigden hun leven
als onderdeel van een placemat.
Ik krijg bijna
medelijden met kroonprins Frederik. Mannen hebben het volgens mij
moeilijker in een constitutionele monarchie, omdat ze eigenlijk niets
wezenlijks te doen hebben, en het dragen van mooie kleren, laat staan
het commentaar erop, daar worden ze ook niet zo gauw op betrapt. Eén
keer het admiraalsuniform bewonderen is leuk, maar daarna wordt het
toch een afleggertje want heel veel veranderen uniformen nu ook weer
niet. Hoewel... hij is wel eens aangetroffen in het uniform van de huzaren – een schattig pakje voorwaar.
Overigens: terwijl de
ministers bij de koningin op visite zijn, houdt de man van de
premier, Stephen Kinnock, een feestje voor de partners van de
ministers op Marienborg (de residentie van de premier). Hij is ook
nog jarig die dag! Maar als de foto van twee jaar geleden voorspellende
waarde heeft, dan is het daar geen langejurkenfeest. Helaas. Verschil
moet er zijn. Ook in het egalitaire Denemarken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten