Gisteren was de eerste schooldag voor
een hele jaargang in Denemarken. Tegelijkertijd was het ook de eerste
schooldag voor alle Folkeskole-leerlingen (= grofweg: basisschoolleerlingen)
van Het Nieuwe Regime: de Skolereform.
De Deense basisschool is langer gaan duren. Per dag dan. Leerlingen beginnen op hun
zesde, en eindigen op hun vijftiende (gemiddeld). De school duurt nu
van 8-14 uur voor de kleinsten (eerste t/m derde klas), 8-14.30 uur
voor de vierde t/m zesde klas, en 8-15 voor de 7e t/m 9e klas.
Grofweg zoals in Nederland dus.
Maar in Denemarken is deze verlenging
van de schooldag ongehoord voor velen. Kinderen kunnen niet meer naar
hun sportclub. Maar ze krijgen wel per dag 45 minuten bewegingsles op
school. BSO's worden uitgekleed (kinderen zitten immers langer op
school) en scholen bieden huiswerkcafé's aan, die nu nog vrijwillig
zijn maar later verplicht zullen worden.
Achtergrond van deze schoolhervorming
is, bruut gezegd, tweeledig. Denemarken scoort relatief laag in de
PISA scores, en die moet omhoog. Kinderen moeten daarom niet alleen
harder maar in elk geval langer leren.
De andere reden is dat leraren geld
kosten en op deze manier worden ze gedwongen langer te werken tegen
hetzelfde loon. Daar was vorig jaar protest over, en dat leidde tot
een lockout (zie hier), en dat verloren de leraren. Over de eerste
schooldag hing dus ook een beetje een zwarte wolk.
Veel ouders zijn ook tegen de
skolereform. Niet uit solidairteit met de meesters en juffen, maar
omdat ze vinden dat de overheid ingrijpt in het privé-gezinsleven,
en dat de het de vrijheid van kinderen beknot.
In zijn blog kijkt hoofdredacteur Tom
Jensen van Berlingske Tidende er wel wat anders tegenaan. Ten eerste
zijn Deense kinderen al een paar maanden nadat ze geboren zijn
'geïnstitutionaliseerd'. De overgrote meerderheid van ouders werkt
immers allebei (en meestal fulltime), kinderopvang is wijdverspreid
en goed georganiseerd, dus hoeveel vrijheid neem je ze nou af als ze
een uur langer op school blijven en een uur korter naar de BSO gaan?
Verder zitten pa en ma nog steeds op hun werk, het gezinsleven staat
overdag uit tot etenstijd, dus zo veel inbreuk vindt daar ook niet
plaats, aldus Tom Jensen.
Het zal velen verbazen maar vroeger
vond ik het altijd heerlijk om naar huis te gaan en een tijdje alleen
te spelen. Niet de hele tijd dat gedoe van anderen om je heen, maar
klooien op je kamer met je poppenhuis, je Barbie, je cowboys. Of
gewoon lekker lezen: Pim en Pom, Meester Pompelmoes (en de
Mompelpoes), de encyclopedie die mijn ouders speciaal voor mijn broer
en mij hadden aangeschaft. Het lijkt me erg onrustig om kind te zijn
tegenwoordig. Of idealiseer ik dat nu?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten