Vanochtend moest ik met de bus naar de stad, en het is hallucinant om mee te maken hoe laconiek de Denen sneeuw en verkeer benaderen. Ze raggen gewoon door. Waar bij ons het raderwerk stilstaat zodra het asfalt niet meer zwart is, blijft hier alles lopen. Het is wel wat rustiger op straat, maar de bussen blijven stug rijden. Ik zag een bus die niet meer uit de sneeuw kwam. De chauffeur ronselde een paar jongens om even te duwen als-ie gas gaf, en hopla, de bus deed het weer. Met dank aan de drie onbekende helden - zie de foto.
Vanmiddag hebben K. en ik dus door de sneeuw gewandeld. Om de buurt te verkennen en te kijken hoe het strand erbij lag. Het was geweldig, we liepen door een kerstkaart. Sterker nog, we wonen in een kerstkaart. Zie de foto's! Heel apart, zo'n wintersportgevoel in eigen huis...
Wow, dat ziet er echt prachtig uit inderdaad!
BeantwoordenVerwijderenMiranda
VAAAA! Wat een superieure edelkitch. Jaloersmakend. Nu snap ik waarom je niet op het lustrumfeest was, je bent ingesneeuwd. :)
BeantwoordenVerwijderenDie Bram, c' est moi, Clement
BeantwoordenVerwijderenDeze reactie is verwijderd door de auteur.
BeantwoordenVerwijderenVerbeterde versie:
BeantwoordenVerwijderenPotverdrie! Het komt weer helemaal terug, ineens... Tenminste, bijna helemaal. Was dit in de buurt van het Poolse kroonjuweel Wroclaw? Bijna zeker weten.
We waren met een groepje studiegenoten op reis naar de bruiloft van een studievriend. Het sneeuwde vanaf de grens omstandig, echt overdreven veel en de krakkemikkige, mosterdgele bus met luchtgaten waarmee we uit Nijmegen vertrokken waren, begaf het nu en dan. Ook over ons, feestbeluste studenten op avontuurlijke reis, kwam een wilskracht die ons zelf verbaasde... Duwen tegen dat kreng, we krijgen hem wel weer vort!
Dat stel is al lang weer gescheden (hadden wij bijna na de eerste kennismaking met de Poolse bruid al willen tippen, maar ja, dat doe je dan niet, lekker wijsneuzerig...).
Die studievrienden, daar zie ik er eentje nog af en toe van, maar dat ene beeld is in elk geval onuitwisbaar: bus duwen in de sneeuw. Heerlijk om een held te hebben mogen zijn, ooit!