Het is serieus winter nu. Om half negen
's ochtends wijkt de schemering, om weer terug te komen om half vier
's middags. Geen wonder dat Denen fanatiek kaarsjes (stearinlys) branden in het
donkere jaargetijde.
Maar je hebt kaarsen en kaarsen. In oktober raken de winkels vol met kerstspullen, en eind november mogen dan eindelijk, eindelijk, de adventkaarsen aan. Voor de heidenen onder ons: de adventstijd is de periode waarin christenen van alle gezindten zich voorbereiden op Kerstmis Dat begint vier zondagen voor kerstmis, en elke zondag brandt men een kaars in de adventskrans. De laatste zondag voor Kerstmis branden ze alle vier, op ongelijke hoogten. Een beetje Deen heeft dus een adventskrans in de huiskamer, al is de doorsnee-Deen niet religieus ingesteld. Maar gebruiken en rituelen, die zijn hier veel belangrijker dan in Nederland, en kerkgang op bijzondere momenten in je leven (doop, bevestiging, trouwen, begraven) hoort er nu eenmaal bij.
Naast de adventskrans is daar ook de
kalenderlys. Een dikke kaars met de cijfers een tot en met
vierentwintig, die elke dag een stukje moet branden tot de volgende
streep. Vooral kinderen zijn er dol op.
De kaarsjes blijven niet thuis,
trouwens. In winkels staan ze ook, en op de universiteit heb ik tot
mijn stomme verbazing regelmatig brandende kaarsen voor de ramen van
noest arbeidende wetenschappers zien staan.
Maar op sommige werkplekken is open
vuur verboden. Geen nood: download je eigen kalenderlys van
http://www.santacandle.dk .
Bijna net echt. Het grappige is dat je op dezelfde site ook een
anti-kerstmiskaars kunt downloaden – om af te tellen wanneer de
kersthysterie weer voorbij is.
Mijn echtgenoot heeft een frisse hekel
aan alles wat brandt buiten de houtkachel, en dat werd er niet beter
op toen hij een tijdje een huis deelde met een Deen die per abuis de
gordijnen in de brand stak met onachtzaam geplaatste waxinelichtjes.
Ja, het zijn de kleine dingen die het doen.
Sterker nog: in april was Denemarken in
de ban van een mysterieuze brand in Zweden, pal na Pasen. Een
vakantiehuis was tot de grond toe afgebrand, alleen de schoorsteen
stond nog overeind, en alle vakantievierende Denen in dat huis waren
omgekomen. Het klonk als het begin van een roman van Henning Mankell
– je hoorde de doodse stilte en je zag de witte lijkwade van
sneeuw. Politieonderzoek wees uit dat waarschijnlijk de waxinelichtjes het hadden
gedaan.
Wat me er niet van zal weerhouden om
nijver kaarsen te branden. Al zijn LED-kaarsjes (draadloos, met
afstandsbediening) ook niet verkeerd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten