Kronprinsparret

'Gratis kaartjes, zolang de voorraad strekt, voor de opening van de tentoonstelling over het nieuwe paleis van kroonprins Frederik en kroonprinses Mary. Hunne Koninklijke Hoogheden zijn daarbij aanwezig.'

Die kans kon ik me niet laten ontglippen natuurlijk, zijnde royalist. Dus kaartjes gescoord via de Internationale Club en vriendin C., mede-royalist, gebeld. Die had onmiddelijk zin, en vriend N. liet zich gewillig meetronen.

Dus stonden we op vrijdagavond met nog een paar honderd andere Aarhusianen te wachten in AROS, het moderne kunstmuseum van Aarhus. Het was een mooie avond, wolken stormden langs de lucht en de avondzon aaide het Rådhuset.

En toen kwamen ze. Eén hele fotograaf legde de binnenkomst vast. Arme Maxima kan zich bij een solo-optreden niet verplaatsen zonder twintig paparazzi. Dan is Denemarken wel anders. Of vonden ze Aarhus te ver?

Anyway, daarna was voor mij de lol er een beetje vanaf want er werd uitgebreid gespeeched, en dat trekt mijn Deens nog niet. C. vond het ook allemaal niet zo heel erg boeiend kunstgeneuzel. Een interieur is natuurlijk leuker om naar te kijken dan om naar te luisteren via anderen. Dus keken we naar (of eigenlijk bovenop) het kroonprinselijk paar. Prinses Mary keek om zich heen, maakte een ontspannen indruk maar had blijkbaar last  van haar rug want ze wriemelde in haar stoel en ging een paar keer verzitten. Nu is ze zwanger van een tweeling, dat kan er mee te maken hebben.

Maar lang stilzitten lijkt me best een opgave. Prins Frederik vond dat  blijkbaar ook, hij trommelde met z'n vingers en maakte een ongeduldige indruk. Of was-ie zenuwachtig? Want ook hij moest speechen. En zelfs ik kon horen dat de kroonprins geen begenadigd spreker is. Of liever: hij lijkt geen performer. Wat me als aspirant-koning toch wel lastig lijkt.

C. vertelde dat er een tv-serie over het koningshuis was geweest, met beeldmateriaal van de huidige koningin Margrethe II. Daarin leek ze precies op kroonprins Frederik nu: vlakke speeches, veel op je briefje kijken en niet naar je publiek, kortom, je kon zien dat zij in haar jonge jaren ook nog haar vorm moest vinden. Een vorm die nu als vanzelfsprekend wordt gezien - maar ja, ze is ook al koningin vanaf 1972.

Over Hare Koninklijke Rookheid (ze is kettingrookster) en haar familie zal ik nog wel vaker schrijven - niet alleen omdat ik koningshuizen volg maar ook omdat de leden van het Deense koningshuis uiterst beweeglijk en zichtbaar, zo niet aaibaar zijn. AROS was vrijdag nl. geen vesting. Er liepen een paar veiligheidsmensen rond, en dat was het dan. Meget, meget afslappet, zoals we hier dan zeggen :-)