Eindelijk, eindelijk is het zover. Maandag over twee weken gaat mijn taalles van start.
De afgelopen tijd heb ik al wel veel gelezen in het Deens en ik merk dat het steeds beter gaat. Verstaan gaat ook steeds beter. Ik hoor nu woorden, niet alleen maar (nasale en overgeef-)klanken. Maar ja, wat die woorden precies betekenen... het gaat nog te snel.
Aan zelf Deens praten durf ik niet zo goed te beginnen. Ik doe het wel, en soms verstaan ze me nog ook, maar dan versta ik het antwoord niet... Vaker verstaan ze me niet, omdat het Deens een paar geniepige uitspraakdingetjes heeft.
Meest in het oog/oor loopt de 'zachte d', onder K. en mij bekend als de 'dikke l' - en hoofdschuldige van het feit dat Deens soms als overgeven klinkt. Eigenlijk is het een Engelse th. Maar dan anders. Hoe anders, dat kunnen Denen me tot op heden ook niet uitleggen. Ik beloof mezelf nu al een maand dat ik de Deense spraaktherapeute die ik ken, moet opbellen om een lesje te vragen. Maar het komt er niet van.
Verder is er het fenomeen van de Deense stoot. Dat is een soort kuchje. Engelsen noemen het ook wel de glottal stop, en dat is precies wat het is, je sluit een woord of lettergreep af door je stembanden te sluiten. (Overigens sluit je je stembanden ook als je perst bij het poepen. Maar dit terzijde) Hoe dan ook, de Deense stoot is belangrijk want sommige woorden die verder hetzelfde klinken, veranderen van betekenis als je de stoot weglaat.
Eigenlijk is het een combinatie van problemen, want woorden schrijf je verschillend maar je spreekt ze hetzelfde uit: 'hond' en 'zij' is 'hund' en 'hun', en je zegt 'hoen'. Maar in het geval van hond dus mét stoot.
Leuk is wel dat het Deens veel woorden klinken zoals Nederlandse woorden: elastiek; ketel, bon. Of woorden die veel op Nederlandse woorden lijken, maar net iets anders betekenen: gammel (=oud), altid (=nooit), straks (=onmiddellijk), knallert (=brommer). Of die je tot oud-Nederlandse of dialectwoorden kunt herleiden: stadig (=vaak), bukse (boks = broek).
Afijn. Dat is dan nog maar het begin. Mijn ambitie is om op dit blog ook Deense stukjes te zetten, maar of dat voor de Kerst gebeurt... ik heb er een hard hoofd in, nu. Straks. Nee, nu! *verwarring*
Hahaha!
BeantwoordenVerwijderenLeuk begin van mijn ochtend. :-)
Even een buitengemeen Nederlandse aanrader doorgeven, die me vannacht door een slapeloze periode heen geholpen heeft: "Dorrestijns Natuurgids". Dan ben je ineens weer trots op die taal van ons, als zo'n virtuoos er soepel mee aan het kneden slaat. Bang dat de buren wakker zouden worden van mijn gelach. Voor mij onweerstaanbare passages waarin je soms binnen1 alinea, soms binnen 1 zin van lachen naar huilen wordt gevoerd. Snikken ging gelukkig geruislozer. Troostrijk verslag van het menselijk tekort in rake, rijke taal.
BeantwoordenVerwijderenZulke woorden moeten er in elke taal zijn. We moeten ze alleen naar boven halen.
Dag Inger, veel liefs uit het natte, natte Nederland, waar jouw klaterende, zonnige lach geregeld node gemist wordt. In elk geval door ondergetekende,
Ook jouw 'eendenverhaal' zou zo in de Natuurgids passen. Of in de eerder verschenen Vogelgids. Die Deense fietsetiquete, die staat mij ook erg aan en pas ik al weer een tijd persoonlijk toe. Prettig om te kunnen inschatten en overzien welke kant het op gaat, allemaal, vind ik.
Michel