Dinsdag 28 januari
stond ze nog sneeuw te vegen voor haar huis.
Twee dagen later vielen
er ernstige gaten in haar kabinet., en nam het puinruimen andere
vormen aan. Zo bevond Helle Thorning-Schmidt, premier van Denemarken,
zich weer eens in een real-life Borgen-scenario.
Het begon in oktober
2013, toen niemand het nog door had. Toen nam de regering zich voor
om een minderheidsbelang in DONG Energy te verkopen aan Goldmann
Sachs, de Amerikaanse investeringsbank. Maar afgelopen week bleek
dat een aantal leden van de kleinste colitiepartij, SF (Socialistisk
Folkeparti, een soort Groen Links) daar helemaal niet blij mee waren.
Veel andere Denen
trouwens ook niet. De regeringsverantwoordelijkheid ging SF toch al
niet gemakkelijk af. Veel SF'ers hadden last van het Calimero-gevoel:
'Zij zijn groot en ik is klein, en het is NIET eerlijk. O nee!
Het werd er niet beter
op toen in september Villy Søvndal, de SF-voorman, afzag van het
partijleiderschap en die rol uiteindelijk toeviel aan Annette
Vilhelmsen. Haar verkiezing was niet unaniem. Ze is het gezicht van
de oudere, linksere partijmensen terwijl de jonge aanstormende
talenten - Astrid Krag, Jonas Dahl en Ida Auken - de gezichten zijn
van de meer pragmatische rechtervleugel.
Overigens vraag ik me
wel eens af hoe een partij het in z'n hersens haalt om er, zo klein
als die is, er nog vleugels op na te houden ook. Maar dit terzijde.
Een maand geleden werd
Annette Vilhelmsen het middelpunt van een controverse omdat ze een miljoen kronen had beloofd aan Lisbeth Zornig,
een BD (Bekende Deen) die zich opwerpt als voorvechter van kansarmen.
Zornig was namelijk een campagne begonnen om kansarme Denen naar de
stembus te krijgen.
Dat is een loffelijk
streven. En die miljoen kronen (plm. 130.000 euro) vallen in het niet
bij de andere overheidscampagnes die op hetzelfde uit waren. Maar het
deugt niet dat een minister die, buiten alle bestaande procedures om,
even cadeau geeft aan iemand die haar welgevallig is. En zo werd
Vilhelmsen binnen enkele maanden aangeschoten wild.
Ik kan me niet aan de
indruk onttrekken dat de Dong-affaire door velen is aangegrepen om
Vilhelmsen te testen: is ze wel Een Echte Leider? Maar het chemisch
proces liep uit de hand. Vilhelmsen kon haar ministers en haar
partij niet op een lijn krijgen, en opeens stapte SF uit de regering
en traden zes ministers af.
Om het drama compleet
te maken liepen twee van die ministers over naar een andere partij.
Ida Auken ging naar Radikale Venstre en Astrid Krag naar de
sociaal-democraten. Zoiets was overigens al eerder vertoond:
afgelopen zomer deed de afgetreden SF-belastingminister Thor Møger
Pedersen hetzelfde (naar de sociaal-democraten, bedoel ik).
SF heeft niet het
vertrouwen opgezegd in de regering, dus er is nu een
mini-minderheidsregering van Sociaaldemocraten en Radikale Venstre
(soort D66), gesteund door SF en Enhedslisten (soort SP).
Helle Thorning-Schmidt
heeft dit weekeinde hard doorgewerkt en de samenstelling van haar
nieuwe ministersploeg kwam vanavond minister voor minister naar
buiten. Sommige ministeries zijn bij elkaar gevoegd: Cultuur en
Kerkzaken bijvoorbeeld, en Handel en Ontwikkelingssamenwerking. Vandaag gaat ze op bezoek bij koningin Margrethe II om de nieuwe
ministers aan haar voor te stellen.
Daarna krijgen we de
eigenaardige ministerwisseltraditie: elke nieuw aantredende minister
krijgt van de afgetreden minister een lollig bedoeld toespraakje met
dito cadeau. Wordt vervolgd!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten